Vrijstaat Hertals

De actualiteit in het land België, dat door het directoraat tot nader order aan zijn grenzen wordt gedoogd, beroert ook de Stadhouder.

 

Hij mepte met de schepter op het ronde schenkblad en sprak.

 

"Splitsen? Dat leren ze in het eerste leerjaar. En dat zouden die gasten in Brussel niet kunnen? Wie gelooft die mensen mensen nog? Vijf minuten Vrijstatelijke moed en je splitst wat je maar wil.

Ons clublokaal? Rokers binnen, niet-rokers kunnen buiten ademen. Gesplitst! Verdwijnpaal? We delen ze door twee en niemand ziet ze nog. Iedereen content! De stadspoort? Een voor- én een achterkant! Een huwelijk? Zo gesplitst! Kasseien? Zo gesplitst! Herentals? Hertals, Nodderwaak en Morkhoven. In drie gesplitst zo u dat wil! Voedsel? Wordt meteen gesplitst in de maag van Dirlog. De Erwt? Die is gesplitst bij zijn geboorte. Een roemer? Zo gesplitst in halfvol en halfleeg. Een Pool? Een Zuid- en een Noordpool. Amerika? In drie als het moet. Noord, Centraal en Zuid. Een atoom? Geen probleem toch?…”

 

De Stadhouder pauzeerde even om een slok van zijn roemer te nemen. Waarop de Stadhouder rondkeek en genoot van de aanbidding in de ogen van de Laten. Waarop de Stadhouder sprak “Ga heen en splits u!” Meteen zat dubbel zo veel volk aan het schenkblad.

 

Tot zo ver deze lezing uit het wonderlijke leven van de Stadhouder.