Vrijstaat Hertals

http://www.hertals.be/lectuur/gebroken-man-zoekt-gezelschap.shtml

Gebroken man zoekt gezelschap

Doppositie is niet meer. Voor zover ze ooit bestond. Niet echt verbazingwekkend voor eenieder die, zoals Dirpol, mag gewag maken van enig historisch bewustzijn.

Doppositie is niet meer. Voor zover ze ooit bestond. Niet echt verbazingwekkend voor eenieder die, zoals Dirpol, mag gewag maken van enig historisch bewustzijn.

Door

Gebroken man zoekt gezelschap.

Doperwt
Doperwt

Doppositie is niet meer. Voor zover ze ooit bestond. Niet echt verbazingwekkend voor eenieder die, zoals Dirpol, mag gewag maken van enig historisch bewustzijn.

Voor de laten en de horigen, toch enige geschiedschrijving.

Boot
Boot

We schrijven het jaar vier van de Vrijstaat. Drie verdwaalde dwazen probeerden – meestal in zwaar beschonken toestand- het bestuur van de Stadhouder en zijn directorataatsleden te betwisten. Verder dan wat loos gebral kwamen de heren niet. Niet eens een concreet tegenvoorstel betreffende de kleur van de stadspoorten of het type klinken op de deur zag het daglicht. Niet zo vreemd daar doppositie vooral ’s nachts een groot bakkes placht op te zetten. Daarbij niet eens gehinderd door een -voor een eerbiedwaardig burger vanzelfsprekend- schaamtegevoel over een naar schraal bier ruikende adem.”

Tot zover dit historisch traktaat. Over naar de feiten.

Deze lokale Don Quichotte, maar dan zonder paard en knecht, vergaloppeert zich nog steeds in oeverloos gebral en niet ter zake doende opmerkingen.

Pogingen van diverse directoraatsleden om in een opwelling van barmhartigheid de doperwtjes te wijzen op het vruchteloze van hun mistige missie, waren boter aan de stadspoorten. Verblind door hun afgunst voor de genoegens eigen aan het directoraatschap waren de drie arme zielen totaal iedere zin voor perspectief kwijt.


Dat laatste wordt bevestigd door de verdwijning van lid één, betere bekend als Bootsman, die na een mislukte poging om te varen op de gedempte vaart, laatst werd gesignaleerd aan boord van een schip op de Middenlandse zee. Het spreekwoord over de beste stuurlui indachtig, laat vrezen dat deze bootsvluchteling ooit wel eens van zee wordt geplukt en door de lokale autoriteiten zal worden teruggestuurd.

Dat de stadhouder niet alleen een fel verlicht despoot is, maar ook een barmhartige leider, bewijzen de lotgevallen van doperwt twee. Na een vaderlijke berisping, maakte dit exemplaar een deemoedige knieval voor stadhouder en schepter. Hij werd meteen door de directoraatsleden, zelfs zij die van zijn bestaan niet wisten, ingehaald als waarnemend stagiair derde klas. Hij kreeg de eer de lokalen waar het directoraat zal verblijven te reiningen. Meer nog: hij mag, voorlopig zwijgend, in de leer bij het directoraat. Zijn naam is onbelangrijk, een nummer volstaat.

Blijft er het laatste doperwtje.
Deze lokale Don Quichotte, maar dan zonder paard en knecht, vergaloppeert zich nog steeds in oeverloos gebral en niet ter zake doende opmerkingen. Niet eens beseffend dat zijn paard, zijnde de bootsman en zijn knecht, zijnde nummer 12, al lang uit zijn bestaan zijn verdwenen…

Het lijkt me wenselijk om voor deze man de grove middelen in te zetten. De contactadvertentie. Daar gaan we…

M van onbestemde lftd, lijdend aan een zware gasinfectie, gespecialiseerd in haperende platen, zkt dove en blinde prtnr, geslacht onbelangrijk. Prtnr moet bereid zijn op dinsdagavond in zijn gzlschp te vertoeven. Beloning: de vaderlijke zegen van de Stadhouder en een gratis voetreis naar de Middelandse Zee. Reageren via bureau schenkblad.